Η πρόοδος στη χειρουργική του ώμου είναι οι μικρότερης
επεμβατικότητας τεχνικές που εκτελούνται με τη βοήθεια του αρθροσκοπίου.
Σε αντίθεση με τις ανοιχτές χειρουργικές μεθόδους, κατά την
αρθροσκόπηση η επέμβαση διενεργείται μέσω μικρών οπών (0,5-1 cm) που επιτρέπουν την επιθεώρηση όλης
της άρθρωσης, ενώ παράλληλα διενεργούνται οι απαραίτητες παρεμβάσεις.
Με την αρθροσκοπική χειρουργική του ώμου μπορούν να
αντιμετωπιστούν οι ρήξεις του τενόντιου πετάλου και της μακράς κεφαλής του
δικεφάλου, η αρθρίτιδα της ακρωμιοκλειδικής και το ραμφοειδές ακρώμιο που
στενεύουν τον υπακρωμιακό χώρο και προκαλούν σύνδρομο πρόσκρουσης, η
ασβεστοποιός τενοντίτιδα, οι ρήξεις του επιχείλιου χόνδρου και οι αστάθειες, τα
ελεύθερα ενδοαρθρικά σώματα και η συμφυτική θυλακίτιδα.
Το τενόντιο πέταλο του ώμου (υπερακάνθιος, υπακάνθιος,
υποπλάτιος και έλασσων στρογγύλος μυς) μπορεί να υποστεί ρήξη μετά από άμεση
κάκωση ή επαναλαμβανόμενη καταπόνηση, ιδίως σε ασθενείς με ακρώμιο που λόγω του
σχήματός του μπορεί να περιορίζει το χώρο του τένοντα και να προδιαθέτει σε
φλεγμονές και ρήξεις (χρόνια υπακρωμιακή προστριβή).
Η θεραπεία των μικρών ρήξεων μπορεί να είναι αρχικά συντηρητική,
δηλαδή αποφυγή φόρτισης, εργονομική συμπεριφορά, αντιφλεγμονώδης αγωγή, τοπικές εγχύσεις και
φυσικοθεραπεία.
Οι πλήρεις ρήξεις δεν επουλώνονται ποτέ και για την ανάκτηση της ανώδυνης λειτουργικότητας του ώμου απαιτείται χειρουργική συρραφή.
Οι μερικές ρήξεις μπορεί να διευρύνονται με την πάροδο του χρόνου και να προκαλούν
δυσλειτουργία και πόνο και τότε χρειάζονται
κι αυτές χειρουργική αποκατάσταση.
Η χειρουργική θεραπεία συνίσταται σε αρθροσκόπηση του ώμου,
καθαρισμό του φλεγμαίνοντος θυλάκου, ακρωμιοπλαστική (διεύρυνση δηλαδή του
υπακρωμιακού χώρου) και συρραφή της ρήξης.
