ΟΣΤΕΟΝΕΚΡΩΣΗ - ΑΣΗΠΤΗ ΝΕΚΡΩΣΗ - ΙΣΧΑΙΜΟΣ ΝΕΚΡΩΣΗ

Η οστεονέκρωση ή άσηπτη νέκρωση αποτελεί μια παθολογική κατάσταση κατά την οποία σταματά η αιματική παροχή στο οστούν με αποτέλεσμα τον θάνατο των οστεοκυττάρων,  το οστικό έμφραγμα και την καθίζησή του. 

Η οστεονέκρωση μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό, χρόνια κορτιζονοθεραπεία, αλκοολισμό, καταδύσεις, αυτοάνοσα νοσήματα, αιμοσφαιρινοπάθειες, θρομβοφιλία, μεταβολικές παθήσεις και ιδίως σε υπερλιπιδαιμία, ενώ σε πολλές περιπτώσεις δεν ανευρίσκεται αιτιολογικός παράγοντας. 

Συνήθως προσβάλλει τη μηριαία κεφαλή, τον έσω μηριαίο κόνδυλο, τη βραχιόνια κεφαλή, τον αστράγαλο, το μηνοειδές, τον κόνδυλο του βραχιονίου και την κεφαλή των μεταταρσίων.

Το βασικό σύμπτωμα είναι ο πόνος κυρίως μετά από κόπωση και τη νύχτα και η διαταραχή της βάδισης όταν προσβάλλει τα κάτω άκρα.

Η μαγνητική τομογραφία αποτελεί τη μέθοδο εκλογής για τη σαφή διαγνωστική προσέγγιση της νόσου καθώς η απλή ακτινογραφία δεν αναδεικνύει τη βλάβη στα αρχικά στάδια. 

Η αντιμετώπιση στοχεύει στην αναχαίτιση της καθίζησης του οστού και τη διαταραχή της άρθρωσης προλαμβάνοντας με τον τρόπο αυτό την εμφάνιση οστεοαρθρίτιδας.

Σκοπός της θεραπείας είναι η μείωση των συμπτωμάτων και η βελτίωση της λειτουργικότητας. 

Η νόσος αντιμετωπίζεται με αποφόρτιση, διατήρηση του εύρους κίνησης και φάρμακα (αναλγητικά και διφωσφονικά). 

Η χειρουργική αποσυμπίεση, η οστεοτομία και η τοποθέτηση οστικού μοσχεύματος σε συνδυασμό με βιολογικές θεραπείες με αυτόλογα κύτταρα του ασθενούς συνήθως επιτυγχάνουν την επιβράδυνση της νόσου. 

Σε προχωρημένες περιπτώσεις που το οστούν έχει καθιζάνει γίνεται αρθροπλαστική.