Η άκανθα
πτέρνας και η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι δυο παθήσεις που αρχίζουν συνήθως
το καλοκαίρι που περπατάμε πιο συχνά ξυπόλητοι, φοράμε «θερινά» ευκολοφόρετα ή
περίτεχνα, μα ακατάλληλα (ασταθή, επίπεδα ή λεπτόσολα) υποδήματα, που
καταπονούν το πόδι ιδίως όταν φοριούνται σε σκληρές ή ανώμαλες επιφάνειες.
Η πελματιαία
απονευρωσίτιδα είναι πιο συχνή σε άτομα με επιβαρυντικούς παράγοντες, όπως τους
υπέρβαρους ή όσους έχουν πόδια με επίπεδη ποδική καμάρα, που ασκούν παρατεταμένη ή αυξημένη φόρτιση
στην πελματιαία απονεύρωση.
Η υπερβολική
διάταση της απονεύρωσης οδηγεί σε μικροκακώσεις σε όλη της την έκτασή της ή πιο
συχνά στο σημείο της πρόσφυσής της στο έσω φύμα της πτέρνας, οι οποίες εάν
επαναλαμβάνονται, μπορεί να οδηγήσουν σε χρόνια εκφύλιση των ινών της.
Η πελματιαία
απονευρωσίτιδα πολλές φορές συνοδεύεται από άκανθα της πτέρνας, την
χαρακτηριστική προσεκβολή στην έκφυση του βραχύ καμπτήρα των δακτύλων, ενός μυός που αλληλεπιδρά με την
απονεύρωση ιδίως κατά την έντονη βάδιση, το ανέβασμα σκάλας ή το τρέξιμο κι
έχει σπουδαίο ρόλο στην ώθηση του ποδιού στη φάση που εγκαταλείπει το έδαφος.
Η πάθηση
προκαλεί ένα συνεχή υπόκωφο πόνο κάτω από τη φτέρνα ιδίως μετά από πολύωρη αρθροστασία ή βάδιση με
χαρακτηριστικό τον έντονο πόνο που παρουσιάζεται κατά τα πρώτα πρωϊνά βήματα ή
μετά από περιόδους ακινησίας.
Η διαφορική
διάγνωση περιλαμβάνει την αρθρίτιδα ποδοκνημικής ή των αρθρώσεων του ταρσού και
τις νευρίτιδες από παγιδευτικά σύνδρομα (έσω πτερνικού κλάδου του οπίσθιου
κνημιαίου νεύρου, απαγωγού νεύρου του μικρού δακτύλου και σύνδρομο ταρσιαίου
σωλήνα).
Η θεραπεία
περιλαμβάνει ανάπαυση,
παγομαλάξεις, αναλγητικά, διατάσεις,
πέλματα έσω υποδήματος, φυσικοθεραπεία, νυχτερινούς νάρθηκες και κυρίως τροποποίηση των δραστηριοτήτων.
Οι τοπικές
ενέσεις κορτιζόνης και αυτόλογων αιμοπεταλίων, το εξωσωματικό κρουστικό υπέρηχο
ή η χειρουργική διατομή της πελματιαίας απονεύρωσης είναι αποτελεσματικά στις επίμονες περιπτώσεις.
