ΟΣΦΥΪΚΗ ΔΙΣΚΟΚΗΛΗ

H οσφυϊκή δισκοκήλη συνήθως συμβαίνει σε άτομα 25-45 ετών. 

Το εξωτερικό άκρο του δίσκου, ο ινώδης δακτύλιος, λεπτύνεται και ρήγνυται οπότε ο πηκτοειδής πυρήνας, το εσωτερικό δηλαδή τμήμα του δίσκου, αιφνίδια ή προοδευτικά απλώνεται εντός των ινών του ινώδους δακτυλίου, ο δίσκος χάνει την ελαστικότητά του, ξεχειλώνει και προκαλεί πόνο, είτε γιατί ερεθίζει τα τοπικά νεύρα και προκαλεί οσφυαλγία, είτε γιατί πιέζει τη νωτιαία ρίζα, οπότε τα συμπτώματα επεκτείνονται και στο κάτω άκρο και μπορεί να προκαλούν ισχιαλγία, αλλά και νευρική δυσλειτουργία, όπως μουδιάσματα, καψίματα, μυρμηγκιάσματα, υπαισθησία, μυϊκή αδυναμία και σπάνια ορθοκυστικές διαταραχές.

Η οσφυϊκή δισκοκήλη συνήθως οφείλεται στις καταπονήσεις της καθημερινότητας που προκαλούν εκφυλιστικές αλλοιώσεις που αθροίζονται στο δισκικό υλικό με την πάροδο του χρόνου και πολλές φορές συμβαίνει στη βίαιη -ή αδέξια κάμψη- του κορμού, τις περισσότερες φορές κατά την άρση βάρους.

Οι περισσότερες περιπτώσεις δισκοκήλης αντιμετωπίζονται συντηρητικά, δηλαδή με ολιγοήμερη ανάπαυση, φαρμακευτική αγωγή, φυσικοθεραπεία και κυρίως τροποποίηση δραστηριοτήτων και εργονομική συμπεριφορά.

Η χειρουργική θεραπεία απαιτείται συνήθως στο 10% των περιπτώσεων, σε ασθενείς που απέτυχε η συντηρητική αγωγή ή επιδεινώνεται η νευρολογική εικόνα και πάντοτε στη σπάνια περίπτωση της ιππουριδικής συνδρομής, όπου μια μεγάλη κεντρική κήλη πιέζει τις νευρικές ρίζες και μπορεί να προκαλέσει παράλυση των κάτω άκρων και διαταραχές στον έλεγχο της κύστης και του εντέρου.  

Κατά την επέμβαση ο ασθενής τοποθετείται σε πρηνή θέση, παραμερίζονται οι μύες, αποκαλύπτονται τα σπονδυλικά πέταλα του συγκεκριμένου μεσοσπονδύλιου επιπέδου, ανευρίσκεται ο ωχρός σύνδεσμος, ο οποίος αφαιρείται ώστε να εκτεθεί η μήνιγγα που περιβάλλει τα νωτιαία νεύρα, διευρύνεται το οστικό παράθυρο ώστε να κινητοποιηθεί η νωτιαία ρίζα και ελέγχεται ο υποκείμενος δίσκος.  Στη συνέχεια αφαιρείται ο προπίπτων πηκτοειδής πυρήνας και η ρίζα πλέον ελευθερώνεται.

Στις περισσότερες περιπτώσεις ο πόνος στο πόδι υποχωρεί άμεσα μετεγχειρητικά, το μούδιασμα όμως μπορεί να βελτιωθεί μετά από αρκετούς μήνες. 
Ο ασθενής διανυκτερεύει 1-2 μέρες στο Νοσοκομείο και δεν εργάζεται για τις επόμενες έξι εβδομάδες. Τα ράμματα αφαιρούνται στις 15 ημέρες και μέχρι τότε αποφεύγεται η ορθοστασία, η παρατεταμένη καθιστή θέση και κυρίως οι κάμψεις και οι στροφές. 
Μερικές φορές χρειάζεται φυσικοθεραπεία για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας της σπονδυλικής στήλης με ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας, ελαστικότητας και μυϊκής ενδυνάμωσης.