Το γάγγλιο
είναι μια καλοήθης κύστη με διαυγές κολλώδες υγρό, γνωστό από την εποχή του
Ιπποκράτη ως «μυξοειδής σάρκα».
Εμφανίζεται
σε σημεία έντονης τριβής και κινητικότητας, κυρίως στον καρπό, στα δάκτυλα ή
στον ταρσό και πολλές φορές συνδέεται με μίσχο με τον αρθρικό θύλακο ή το
τενόντιο έλυτρο από το οποίο συνήθως προέρχεται.
Μάλλον
οφείλεται σε τραυματισμούς ή εκφυλιστικές αλλοιώσεις μετά από καταπονήσεις,
ιδίως σε ασθενείς με προδιάθεση, π.χ. χαλαρές αρθρώσεις.
Το γάγγλιο είναι
ενοχλητικό αισθητικά, μπορεί να είναι ασυμπτωματικό, να αυξομειώνεται, να
είναι επώδυνο και να επηρεάζει την κίνηση των αρθρώσεων ή των τενόντων, ιδίως
όταν μεγενθύνεται και ερεθίζει τους παρακείμενους ιστούς και τα νευρικά στοιχεία. Τα εσωτερικά γάγγλια, μάλιστα, μπορεί να προκαλούν έντονα
συμπτώματα, παρά το μικρό τους μέγεθος.
Η ανάπαυση, η
χρήση νάρθηκα και η αναρρόφηση του περιεχόμενού του με παρακέντηση αρκετές
φορές επιτυγχάνουν την υποχώρησή του. Ωστόσο μπορεί να επανεμφανιστεί στο ίδιο
ή σε διαφορετικό σημείο.
Η λύση με τα
μικρότερα ποσοστά υποτροπής είναι η χειρουργική, όπου και αφαιρείται μαζί με τη
σύνδεσή του από τον ιστό προέλευσής του.
